Viaxe a Brasil 2ª parte por Manolo Gulias Márquez

Viaxe a Brasil 2ª parte por Manolo Gulias Márquez

Viaxe a Brasil 2ª parte

Manolo Gulías Márquez

VIAXE a Brasil en Xuño do 1989

(Segunda PARTE)     

Xa en Sao Paulo de novo fixemos outra vez a maleta, esta vez para viaxar a Brasilia, a capital do país.

O voo, dende que o avión despega ata que aterra no aeroporto internacional de Brasilia, dura aproximadamente hora e media ou pouco máis.

Á saída do aeroporto xa nos estaba esperando o conductor da furgoneta-taxi que tiñamos contratada con antelación.

Sen perda de tempo levounos ó hotel, eu diría que era o hotel Bristol, no centro da cidade, na Asa Sul.

Brasilia foi feita como unha cidade xa proxectada dende moitos anos atrás por mandatarios brasileños, pero tivo o empuxón final co presidente Juscelino  Kubitschek, elexido no ano 1953, que foi quen tivo a idea orixinal de buscar unha cidade no interior do Brasil para convertila en capital pero como non atopou ningunha que lle parecera adecuada tomou a decisión de fundar unha nova.

Houbo quen nos dixo que o que fixo Kubitschek foi empeñar Brasil para toda a eternidade.

O primeiro que se fixo foi seleccionar o lugar onde facer a cidade no medio do país, e a mediados no ano 1956 decidíuse  por unha meseta ó sureste do estado de Goiás onde comezaron as obras o 23 de outubro dese ano.

Ó trasladar a capital ó interior, o gobernó do Brasil pretendía poblar esa zona atraendo habitantes de outras partes xa moi poboadas da nación, mediante o traslado da administración pública chegaría xente de todo o país.

O deseño da cidade correu a cargo do urbanista e arquitecto Lúcio Costa e a maior parte dos edificios públicos foron deseñados polo arquitecto Oscar Niemeyer, amigo de Lúcio, sendo tamén Roberto Burle Marx o deseñador da paisaxe.

O día 21 de abril do ano 1960 foi inaugurada a capital do Brasil, pasando os poderes Executivo, Lexislativo e Xudicial á nova cidade.

Realmente é unha cidade curiosísima pois ten unha especie de eixo central chamado Eixo Monumental onde está a Torre de Televisión no medio, a Explanda dos Ministerios, a Catedral a Praza Dos Tres Poderes… e a un lado e ó outro a Asa Sur e a Asa Norte divididas en Zona ou Sectores de Hoteis, Zona de Bancos, Zona de Restaurantes, Zona de Farmacias, das Embaixadas, Hospital na Asa Sul, Hospital na Asa Norte…eses sectores ou zonas parecen alas, e o total do deseño parece un avión ou un paxaro… arredor de este, que poderiamos chamar núcleo central de Brasilia, están o que chaman cidades satélite ou cidades dormitorio.

Pincha no PDF da dereita para ler a viaxe completa

basilica vella2
brasilia2
maradouro2
Manolo Gulias Márquez

Manolo Gulias Márquez

Docente

Xosé Manuel Gulías Márquez naceu en Pontevedra en 1952, pero foi bautizado en Forcarei de onde eran seus pais. En 1983 aprobou as oposicións por ciencias logo fixo a especialidade de galego e daba as clases nesa lingua. O seu último destino levouno ao instituto onde estudou, é dicir ao Valle Inclán, non podía estar máis feliz xa que despois de case 20 anos non tivo que volver coller o coche. Neste instituto estivo 18 anos ata que con 65 xubilouse, porque xa tiña o tempo de servizo e xa tocaba. Colabora con nós relatando as súas viaxes e os seus relatos.

Viaxe por A Brasil 1ª parte

máis artigos

♥♥♥ síguenos ♥♥♥

Viaxe a Brasil 1ª parte por Manolo Gulias Márquez

Viaxe a Brasil 1ª parte por Manolo Gulias Márquez

Viaxe a Brasil 1ª parte

Manolo Gulías Márquez

VIAXE a Brasil en Xuño do 1989

(Primeira PARTE)     

Fixemos unha viaxe a Brasil, os tres membros da familia, cunha duración de preto dun mes a finais de xuño do ano 1989. A primeiros de xullo do ano 2002 fixemos a nosa segunda viaxe ó mesmo país.

Nesta segunda viaxe vimos o mesmo que na primeira e algo máis, pero noutra compañía.

Repetimos tódolos sitios, non sendo que na primeira fomos á cidade de Maceió, no nordeste brasileiro, e na segunda viaxe non o fixemos, pero fomos a máis lugares que da primeira vez.

Brasil é un país excepcional onde poderiamos perfectamente vivir si non foran os moitos motivos que nos atan á nosa terra.

Nas dúas viaxes a cousa comezou igual: collemos o taxi que nos mandou a compañía aérea dende Portugal para trasladarnos ó aeroporto Francisco Sá Carneiro de Oporto. Daquela a terminal de saídas e chegadas era pouco máis ca un pequeno galpón.

A primeira vez fomos os tres nun avión  McDonnell Douglas DC 10-30 da compañía brasileira Varig cunha capacidade para algo máis de 230 pasaxeiros.

A segunda vez que fomos tamén veu buscarnos un taxista, que nos levou ó aeroporto de Oporto, pero nesta ocasión tan só iamos a muller e eu e a terminal do aeroporto xa era outra cousa.

O avión que nos levou nesta ocasión era un Airbús da compañía Tap portuguesa.

As dúas veces, despois de facer escala en Lisboa e en Río de Xaneiro, sobre as seis ou sete da tarde chegamos ó aeropuerto internacional de Guarulhos en Sao Paulo, onde nos estaba esperando a familia.

O aeroporto de Guarulhos tamén coñecido como aeroporto de Cumbica fora inaugurado no ano 1985, poucos anos antes da nosa primeira viaxe, ten tres grandes terminais e unha extensión de 14 millóns de metros cadrados, pouco máis que o de Oporto cando viaxamos por primeira vez…

Dende o aeroporto ó centro de Sao Paulo hai como 25 quilómetros de distancia, que en autobús pode ser unha hora e en taxi pouco menos e dependendo do tráfico pódense tardar ata dúas horas.

Nós tiñamos o coche da familia, que nos veu a recibir, e a casa deles, un fermoso chalé de tres plantas con piscina interior, está a medio camiño. Viven na Avenida Sao Bento, no barrio residencial Vila Rosalía, tamén no concello de Guarulhos, co que indo con calma tardamos unha media hora en chegar.

Pincha no PDF da dereita para ler a viaxe completa

  CATEDRAL METROPOLITANA E MARCO ZERO NA PRAZA DA SÉ
museo paulista brasil
cataratas iguazú
Manolo Gulias Márquez

Manolo Gulias Márquez

Docente

Xosé Manuel Gulías Márquez naceu en Pontevedra en 1952, pero foi bautizado en Forcarei de onde eran seus pais. En 1983 aprobou as oposicións por ciencias logo fixo a especialidade de galego e daba as clases nesa lingua. O seu último destino levouno ao instituto onde estudou, é dicir ao Valle Inclán, non podía estar máis feliz xa que despois de case 20 anos non tivo que volver coller o coche. Neste instituto estivo 18 anos ata que con 65 xubilouse, porque xa tiña o tempo de servizo e xa tocaba. Colabora con nós relatando as súas viaxes e os seus relatos.

Viaxe por A Coruña 1ª parte

máis artigos

♥♥♥ síguenos ♥♥♥

Viaxe ao Sudeste Asiático: Vietnan por Sara Valenzuela

Viaxe ao Sudeste Asiático: Vietnan por Sara Valenzuela

Viaxe a Vietnan

Sara Valenzuela Viz

Esta viaxe foi inesquecible, estivemos do 25 de xaneiro ao 24 de marzo. Vouvos falar dos lugares que visitamos e contar un pouquiño do que alí fixemos. Agardo que desfrutedes connosco.

Neste tempo visitamos Singapur, Vietnam, Cambodia e Tailandia.
 
Continuamos por Vietnan.
 

29 de Xaneiro. Día de traslado de  Singapur camiño de Vietnam. Fomos ao aeroporto nun Grab, ás 17:30 e chegamos a Hanoi, cambiamos cartos e compramos tarxetas de datos, esperábanos un taxista que acordamos previamente co propietario do piso, cobrounos 350.000 Dong, 1E= 25.000, chámanlle 25K.

Estivemos en Vietnam do 29 de xaneiro ao 23 de febreiro, viaxamos por toda a costa ata Chau Doc. Impresionante país e cidadáns. Gustounos moito, cando rematou a viaxe a Vietnam, seguimos uns 15 días máis, queriamos ver Cambodia e algo de Tailandia,xa vos contarei un pouco máis adiante, vou deixar esta parte só con Vietnam e unha terceira será Cambodia, e  Bangkok.
 
 Vou contar o que vivimos cos de Vietnam. Hai que ter en conta que é un país moi poboado, ten uns 100 millóns de habitantes nun territorio relativamente pequeno. Tamén é un país cunha longa e apaixonante historia que tamén fomos percorrendo nos días que alí estivemos. A xente é moi agarimosa e honesta e a seguridade é total.
 O apartamento que alugamos os primeiros días  estaba no centro antigo de Hanoi. A rúa durante o día estaba chea de xente, chea de postos de venda de verduras, carne, peixe, postos de comida con pequenos asentos e mesas, os pratos lavábanse en tinas de plástico na rúa que sempre estaba encharcada . Ao redor das 20.00 horas unha varredora recolleu todo tipo de lixo, papeis, bolsas, restos de verduras, peixe, e moi cedo pola mañá volveu a funcionar o mercado, incluso un dos días que estivemos , nunha das tendas do mercado celebrouse unha voda.

Saber máis

Vietnan
Sara e Benito en Vietnan
sara e Bento en grupo
Sara Valenzuela Viz

Sara Valenzuela Viz

Profesora de Historia

Nacín na parroquia de Santirso de Manduas, en Bandeira.

Aos nove anos mandáronme estudar a Santiago e alí pasei uns cantos anos da miña vida, xa que logo fixen Filosofía e letras e liciencieme en Xeografía-Historia.

Exercín de profesora percorrendo moitos centros educativos das catro provincias, penso que de aí vén o que me gusta viaxar.

Levo en Pontevedra 27 anos, nesta fermosa cidade coñecín a unha parte dos integrantes do blog devellabella, no IES Valle Inclán e tamén no Frei Martín Sarmiento. Con eles vivín moitas aventuras, dende a nosa dedicación común ao teatro a festas diversas relacionadas co noso traballo, e sempre me sentín en total confianza.

Levo xubilada dous anos e procuro aproveitalo ao máximo, sobre todo facendo viaxes.

Neste proxecto vou poñer o meu graniño de area, e espero que sexa do voso agrado

Viaxe a Singapur

máis artigos

♥♥♥ síguenos ♥♥♥

Viaxe ao SUDESTE ASIÁTICO: Singapur por Sara Valenzuela

Viaxe ao SUDESTE ASIÁTICO: Singapur por Sara Valenzuela

Viaxe a Singapur

Sara Valenzuela Viz

Esta viaxe foi inesquecible, estivemos do 25 de xaneiro ao 24 de marzo. Vouvos falar dos lugares que visitamos e contar un pouquiño do que alí fixemos. Agardo que desfrutedes connosco.

Neste tempo visitamos Singapur, Vietnam, Cambodia e Tailandia.
 
Comezamos por Singapur.
 
O 26 de xaneiro, chegamos a Singapur . No aeroporto tivemos que facer unha serie de trámites de entrada: declaración de saúde e covid, cambiar euros á súa moeda, o dólar de Singapur (aproximadamente 1 euro = 1,5 SGD), cargar a aplicación de taxi (Grab) e comprar unha tarxeta de datos para cada teléfono. A continuación chamamos ao taxi, costou 18,80 SGD e fomos ao hotel que tiñamos reservado, o hotel Rest Bugis.  
 
Fomos  a un hotel porque as casas de aluguer son moi caras, e ademais non hai moita oferta. Trátase dun país no que a xente se despraza da contorna para ir traballar. O hotel estaba céntrico e tiña todas as comodidades, zapatillas, un quentador de auga, paquetes de café e paquetes de leite en po (en Singapur non hai vacas e o leite escasea, polo que se usa  moito o leite en po), botellas de auga. Era reposto a diario o que nos daba moita vida á hora de facer un pequeno almorzo. Cando chegamos ao hotel, deixamos a equipaxe na recepción, porque a entrada era ás 15:00 horas. Tomamos un café no bar do hotel ( 7 SGD cada un), e fomos dar un paseo polos arredores. É un barrio colonial de principios do século XX moi ben conservado con casas e soportais dun piso.  Moi preto está o barrio hindú cos seus bazares e templos, e o barrio árabe, coa súa mesquita e os seus respectivos restaurantes.
 
 Chama a atención a cantidade de restaurantes que hai por todas partes, e a vistosa publicidade que se fai na rúa.  Saber máis
hotel singapur
aninovo chinés
jewel changi
Sara Valenzuela Viz

Sara Valenzuela Viz

Profesora de Historia

Nacín na parroquia de Santirso de Manduas, en Bandeira.

Aos nove anos mandáronme estudar a Santiago e alí pasei uns cantos anos da miña vida, xa que logo fixen Filosofía e letras e liciencieme en Xeografía-Historia.

Exercín de profesora percorrendo moitos centros educativos das catro provincias, penso que de aí vén o que me gusta viaxar.

Levo en Pontevedra 27 anos, nesta fermosa cidade coñecín a unha parte dos integrantes do blog devellabella, no IES Valle Inclán e tamén no Frei Martín Sarmiento. Con eles vivín moitas aventuras, dende a nosa dedicación común ao teatro a festas diversas relacionadas co noso traballo, e sempre me sentín en total confianza.

Levo xubilada dous anos e procuro aproveitalo ao máximo, sobre todo facendo viaxes.

Neste proxecto vou poñer o meu graniño de area, e espero que sexa do voso agrado

Viaxe ao deserto

máis artigos

♥♥♥ síguenos ♥♥♥

Viaxe de 5 días por A Coruña (2ª parte) por Manuel Gulias

Viaxe de 5 días por A Coruña (2ª parte) por Manuel Gulias

Viaxe de 5 días por A Coruña 2ª parte

Manolo Gulías Márquez

VIAXE DE 5 DÍAS POR A CORUÑA NO ANO 2020     

(Segunda PARTE)     

Levantados de novo, por non repetir na cafetería Manhattan, fomos almorzar algo á cafetería A Dorna tamén na Praza de Pontevedra, antes de poñernos en marcha cara o noso primeiro destino.

Cos anos que leva feita, o que está feito pois parece que non rematou de todo, aínda non viramos a Cidade da Cultura no monte Gaiás de Santiago de Compostela e alá fomos, ás dez da mañá tiñamos o coche ben colocado nunha praza do aparcamento da Cidade da Cultura.

Subimos unha rampa moi ben enlousada e aí comezou a nosa visita. Un panel coas indicacións do que nos esperaba estaba á entrada do recinto.

 Este complexo, deseñado polo gran arquitecto norteamericano Peter Eisenman, consiste nun conxunto de edificacións e lugares ao aire libre sorprendente no que é a arquitectura contemporánea, anque nós, polo que vimos, na hora pasada que botamos alí mirando todo o que puidemos mirar, sospeitamos que a utilidade de todo aquelo, posto nunha báscula, co precio no outro platiño, non debe compensar moito… pareceunos que podía haber moito onde gastar tanto carto no lugar de facer isto, pero feito está…

Paralizada a construcción no ano 2013, dous edificios dos proxectados, o Teatro da Ópera e o Centro de Arte Internacional, non chegaron a construirse. No seu lugar construiuse o Edificio Fontán en homenaxe ao xeógrafo Domingo Fontán do arquitecto Andrés Perea, en obras cando nós o contemplamos,  onde se instalarán os servicios compartidos das tres universidades galegas.

Pincha no PDF da dereita para ler a viaxe completa

viaxe Gulias
capela San Antón
Cedeira
Manolo Gulias Márquez

Manolo Gulias Márquez

Docente

Xosé Manuel Gulías Márquez naceu en Pontevedra en 1952, pero foi bautizado en Forcarei de onde eran seus pais. En 1983 aprobou as oposicións por ciencias logo fixo a especialidade de galego e daba as clases nesa lingua. O seu último destino levouno ao instituto onde estudou, é dicir ao Valle Inclán, non podía estar máis feliz xa que despois de case 20 anos non tivo que volver coller o coche. Neste instituto estivo 18 anos ata que con 65 xubilouse, porque xa tiña o tempo de servizo e xa tocaba. Colabora con nós relatando as súas viaxes e os seus relatos.

Viaxe por A Coruña 1ª parte

máis artigos

♥♥♥ síguenos ♥♥♥

Viaxe de 5 días por A Coruña (1ª parte) por Manuel Gulias

Viaxe de 5 días por A Coruña (1ª parte) por Manuel Gulias

Viaxe de 5 días por A Coruña 1ª parte

Manolo Gulías Márquez

VIAXE DE 5 DÍAS POR A CORUÑA NO ANO 202                                      (PRIMEIRA PARTE)     

 Tiñamos ganas de volver a ver certos lugares de Galicia nos que xa estiveramos tempo atrás e de coñecer outros que aínda non viramos, despois de meditalo e consultar un pouco nos mapas, decidimos que iamos percorrer os pobos e vilas do noroeste galego que nos dera tempo de ver en nove días… Como lugar de saída o primeiro día sería Pontevedra, os días seguintes dende A Coruña desprazariámonos ata onde tiveramos estudiada a ruta con posibilidades de variala en calquera momento que nos apetecera. A realidade non foi exactamente o que tiñamos proxectado… anque coa historia da pandemia que estabamos pasando xa sabíamos, que ao mellor, non nos ía saír a cousa tan ben como pensabamos…

O martes día catorce de xullo, a iso das nove e media da mañá, puñémonos en marcha collendo a AP-9 en Pontevedra e saíndo en Padrón, entre as provincias de A Coruña e Pontevedra, non fomos pola estrada nacional porque coñecemos os pobos que hai nela dende hai moitos anos e non queriamos perder tempo. Percorrer os pouco máis de corenta quilómetros de distancia levounos unha media hora.

Pincha no PDF da dereita para ler a viaxe completa

Noia
A sementeira
Fervenza de Ézaro
Manolo Gulias Márquez

Manolo Gulias Márquez

Docente

Xosé Manuel Gulías Márquez naceu en Pontevedra en 1952, pero foi bautizado en Forcarei de onde eran seus pais. En 1983 aprobou as oposicións por ciencias logo fixo a especialidade de galego e daba as clases nesa lingua. O seu último destino levouno ao instituto onde estudou, é dicir ao Valle Inclán, non podía estar máis feliz xa que despois de case 20 anos non tivo que volver coller o coche. Neste instituto estivo 18 anos ata que con 65 xubilouse, porque xa tiña o tempo de servizo e xa tocaba. Colabora con nós relatando as súas viaxes e os seus relatos.

Viaxe por España 2ª parte

máis artigos

♥♥♥ síguenos ♥♥♥