por Isabel García Uría 

Antes da túa chegada

lonxe dos pasos que a ti me levaron

lectura e poemas absorbían a ansiedade

que agromaba nos meus ollos.

Sentíate no tempo aínda impreciso

co teu febril alento

na miña pel de lúa.

Música, saudade

posuíndome o corpo

en confusa turbulencia

e a terra preparando os camiños

para mudar o fluír dos sangues separados.

 

Descubrinte no final do verán

nun café da cidade

nun inmenso latido

nunha cálida voz

preguntando o meu nome.

Transcorreron anos sen antes nin despois

con un quérote permanente na lingua

mais un día

descubrimos o sabor a nada en cada bico

foi tempo de tebras e de luz

de fuxida e retorno.

 

Chovía miudiño

cando quixen unha vida diferente

e pronunciei aquel adeus mollado e triste.

 

Dende a tranquila soidade do presente

penso no noso amor, xa convertido

en materia inmortal desta lembranza.

 

                                 Isabel García Uría

Isabel García Uría

Isabel García Uría

Profesora de Música

Mª Isabel García Uría naceu en Bilbao e pasou a súa infancia en Asturias. Cando era adolescente a familia trasladouse a Vigo e alí estudou o bacharelato e a carreira de música no Conservatorio Elemental e posteriormente no Real Conservatorio Superior de Música de Madrid. É licenciada en Filoloxía Románica pola Universidade de Santiago de Compostela onde tamén realizou os cursos de doutoramento. Traballou como profesora en varios institutos de Galicia ata que obtivo destino definitivo en Pontevedra, cidade na que actualmente reside. Tamén impartiu clases na UNED. A súa gran afección desde nena foi escribir e recitar poesía. Ten publicados dous libros: Pingas de Luz e A Realidade Extraviada, ademais de varios poemas en antoloxías e revistas. Foi unha das organizadoras do XIII Encontro de Poetas na Rede que se realizou no Palacio da Deputación de Pontevedra no ano 2015. Colabora habitualmente co Brumario Poético que organiza cada ano a Fundación Cuña- Casasbellas. Edicións Casiopea seleccionoulle un microrrelato, titulado Unha Emoción Inexplicable, para publicalo no VII Premio Internacional de Mujeres Viajeras. Un dos seus haikus está no Muro dos Poetas de Vigo. Varios poemas seus foron traducidos ao árabe e publicados na Letra Nazarí, cadernos que edita a Embaixada Española en Marrocos. Na actualidade ten inédito un libro de poemas que espera que pronto poida ver a luz.

Historia de vida

Cando a chuvia cae

máis artigos

♥♥♥ síguenos ♥♥♥