Eliminemos os plásticos das nosas praias por Benito

Eliminemos os plásticos das nosas praias por Benito

Eliminemos os plásticos

-Aaaaahh isto está cheo de porcallada! Pero onde está o servizo de limpeza do concello? Isto está cheo de lixo, é noxento! E que cheiro!

Quen non ten escoitado e aínda mesmo pronunciado estas palabras cando despois dun temporal ou dun día de mar de fondo, a praia aparece cuberta dun  manto de algas arrincadas que forman unha masa ás veces de grandes dimensións. Esta materia orgánica fermenta e produce un cheiro característico. Pero habería que dicirlle a esta persoa:

-Non, amigo, non se trata de lixo, son arribazóns e teñen un importante papel no ecosistema litoral, son vitais para milleiros de organismos dende os “micro” ata as aves polo que non se deben retirar. O lixo é outra cousa, pode estar no medio destes restos ou directamente na area, son materiais sintéticos de lenta degradación coma latas, cabichas ou, sobre todo, plásticos.

Arribazóns na praia de Lourido en Pontevedra

Restos plásticos no medio das arribazóns

Pero, a pesar da alarma que produce na xente algo tan natural coma a arribazón, case nos imos acostumando a atoparnos nas praias o verdadeiro lixo, parece algo case normal atoparse plásticos e cabichas, é cousa destes tempos, que lle imos facer? E si se pode facer algo, se nos fixamos, cando estamos na praia, case ninguén se agocha para recoller unha bolsa abandonada, un cacho de rede plástica, vemos que aínda hai xente que apaga o cigarro na area e deixa a cabicha enterrada. A nós mesmos non nos resulta agradábel recoller este lixo, probablemente ficara gravado na nosa mente aquilo que nos repetían os maiores cando eramos nenos “non collas nada do chan!”

En realidade nós podemos ser decisivos na eliminación dos plásticos da natureza evitando así non só a imaxe noxenta e desagradable da praia -ou de calquera entorno natural- contaminada, senón tamén os danos que os plásticos producen ao ser inxeridos por animais ou ao ficar estes enredados neles. Os plásticos, por acción da radiación ultravioleta do sol van sufrindo transformacións químicas que producen substancias tóxicas e vanse fragmentando ata formar microplásticos que en grande cantidade, por inxestión, se incorporan ás cadeas tróficas nos ecosistemas acuáticos.

A primeira acción que podemos desenvolver e tal vez a máis importante é a de procurar reducir a eliminación destes residuos e animar os demais a facelo, tendo en conta que o 80% dos refugallos que hai no mar proceden da terra, é moito o que podemos conseguir rexeitando o sobreenvasado e procurando evitar o consumo de produtos que conteñan plásticos non reutilizables que teñen que terminar no lixo, aínda que non é fácil, é posible reducir o uso destes materiais case a cero.

Pero aínda que a redución é o piar esencial da eliminación de plásticos, por moitos anos imos seguir atopándonos na natureza infinidade de obxectos e fragmentos deste material. E aquí podemos facer unha tarefa importante: recollelos e levalos a un punto de eliminación.

Plásticos recollidos “un día de praia”

Fóra plásticos da praia. Retíraos

Podemos aproveitar días libres ou fins de semana para achegarnos á natureza, gozar dela e levar a cabo algo que lle proporcionará un grande beneficio. Calquera día é bo, aínda que tendo en conta que no verán moitas praias están cheas de xente, nesta época é mellor facer a nosa recollida a primeira hora da mañá ou á última da tarde. Interesa levar sempre unha bolsa ou saco para a recolleita, existen sacos específicos para estas tarefas, pero calquera recipiente reutilizábel basta. Só debemos ter en conta algunhas medidas lóxicas como procurar non levar area adherida, eliminar só restos inertes, podendo incluír tamén metais, xa que tamén se depositan no colector do lixo amarelo, sempre que todo o recollido sexa reciclábel e non vale deixalo  acumulado nunha morea ao lado da praia dende onde poidan volver a dispersarse.

Tamén podemos participar en campañas desenvoltas por grupos ecoloxistas nas que é frecuente a coordinación a nivel estatal ou internacional como é o caso de Libera, organizada pola Sociedade Española de Ornitoloxía, tamén podemos participar coa Asociación Española de Basuras Marinas AEBAM.

Benito Andrade González

Benito Andrade González

Profesor de Bioloxía

Son Benito Andrade, nacín en Salcedo, moi cerca de Pontevedra, no 59.

Cando terminei o bacharelato tiña decidido estudar Filoloxía Hispánica pero no último momento matriculeime en Bioloxía, coa ilusión de poder estudar o medio mariño.

Pero non, non era ese o meu camiño, acabei dando clases de Bioloxía en varios centros de Galicia, o último o IES Valle Inclán de Pontevedra.

Pero non perdín de vista o mar, como afección, como desfrute e como compromiso, na Asociación Pola Defensa da Ría, defendendo dentro das miñas posibilidades a saúde dos ecosistemas da Ría de Pontevedra.

Tamén quixen acercarme aos mares do pasado, estudando uns bichiños ben fermosos dos mares do Xurásico de bacía portuguesa desta época, anos recollendo e estudando braquiópodos mesozoicos fixeron que lles teña un grande cariño a estes amiguiños de pedra, unha compañía que quero seguir buscando.

O tempo é unha fera destrutiva que pasa case sempre moi rápido, pasan os meses, os cursos, os anos e chegou o momento de deixar de traballar no instituto.

Somos maiores dende logo pero agora libres para poder dedicarnos ás cousas que consideramos importantes, como este blogue de maiores e para maiores feito entre amigos xubiletas.

Imos ver paxaros

máis artigos

♥♥♥ síguenos ♥♥♥

Imos ver paxaros!!! por Benito Andrade – devellabella

Imos ver paxaros!!! por Benito Andrade – devellabella

A observación de aves é unha actividade que está a experimentar un crecemento rápido en todo o mundo e nela participan cada vez máis persoas que a practican individualmente, coas súas familias, cos seus amigos e con grupos e asociacións de defensa ambiental. Y é que o birding é unha actividade que ten multitude de aspectos beneficiosos, para nós e para a natureza. Hoxe, nun mundo cun clima cambiante, o seguimento das poboacións das aves pode axudarnos a entender en que sentido se están a operar estes cambios e cal é a súa magnitude.

Haberá quen pense “pero se eu non distingo un pardal dunha gaivota”, quen nunca se teña fixado neses pequenos ou grandes compoñentes da nosa fauna, pero non fai falla ser un experto en ornitoloxía, non é en absoluto complicado iniciarse na observación c dende cero e comezar a gozar dende o primeiro día. Ben é certo que a introdución ideal sería nunha saída organizada das moitas que se convocan dende diversos ámbitos ou das que ofertan operadores turísticos cando viaxamos, o birding é unha actividade que frecuentemente se realiza en grupo, pero sen dúbida podemos comezar a observar por nós mesmos.

Podemos logo gozar dende o principio dunha actividade que nos reportará numerosas satisfaccións e beneficios, sobre todo destacan os que son consecuencia do feito de que se trata dunha actividade de contacto coa natureza co que implica para a nosa saúde física e o noso benestar mental, axudándonos a disipar a nosa ansiedade e a acadar a harmonía que todos desexamos. O coñecemento da natureza animaranos sen dúbida a adoptar unha actitude fundamentada de defensa da natureza.

POR ONDE COMEZAR?

Hoxe en día dispoñemos de información de abondo para iniciarnos nesta actividade, a través de internet de organismos públicos e de asociacións de defensa ambiental poderemos introducirnos ou coñecer mellor o mundo da ornitoloxía, só un par de consellos, comecemos pouco a pouco buscando algún lugar próximo (en Pontevedra pódese ir camiñando á enseada de Campelo), podemos facer unha busca en internet ou nunha guía turística da zona, aparentemente non hai moita diversidade pero podemos identificar facilmente especies comúns e ocasionalmente aparecen exemplares de especies moi interesantes. Non pretendamos identificar un grande número de especies, familiaricémonos coas máis comúns para logo poder identificar outras menos frecuentes, é interesante levar sempre un caderniño no que apuntamos todo o observado, non só o nome das aves vistas senón tamén o seu comportamento e abundancia, tarde ou cedo nos daremos conta da utilidade deste rexistro.

Que necesitamos? Vista e oído atentos é o máis importante, pero non está de máis axudarnos duns prismáticos e dunha guía de aves. Guías existen centos e poderemos comparalas nunha librería ben surtida, a mítica e a de Svensson “GUÍA DE AVES. España, Europa y región mediterránea. L. Svensson y K. Mullarney” e en galego a “GUIA DAS AVES DE GALICIA” de Carlos Pedreira López con debuxos de Carlos Silvar, unha moi boa guía con información actualizada e con bos debuxos, iso si, cando saiamos de Galicia podemos precisar outra xa que nos imos atopar especies que non están nela. Aínda que en xeral, os “senior” preferimos guías en papel resulta cómodo e práctico utilizar aplicacións telefónicas que conteñen non so imáxes dos paxaros senón tamén outra información como, moi importante para a identificación, gravacións dos cantos; tamén existen moitas pero por citar dúas gratuítas pódese probar con “OrnitO”, en castelán, moi completa, ou coa guía de aves da SEO/Birdlife “Aves de España”, suficiente para identificar as especies de aves que podemos atoparnos no noso estado e que posúe abundante información sobre as especies como fotos, gravacións de cantos e mapas de distribución. Outra aplicación da SEO, “Aves acuáticas de SEO/Birdlife”, ábrenos a porta a colaborar nos censos desa avifauna rexistrando os nosos avistamentos.

Tamén é importante utilizar uns prismáticos. Á hora de conseguir uns útiles para a observación de aves debemos elixilos de acordo, en primeiro lugar co noso presuposto, e en segundo coas numeracións que indican a súa capacidade de aumento e a amplitude do campo de visión e luminosidade. A numeración está formada por dúas cifras, por exemplo, eu uso uns 10X50, o primeiro número indica a capacidade de aumento, estes aumentan 10 veces a imaxe que vemos cos nosos ollos, para a observación interesan aumentos entre 7 e 12, sendo o mellor intervalo entre 8 e 10, teñamos en conta que un aumento moi grande non nos vai ofrecer unha mellor imaxe e porén son difíciles de utilizar sen un apoio xa que a  imaxe é pouco estable se os usamos coa man. O segundo número é o diámetro da lente obxectivo, indícanos a amplitude de campo e a cantidade de luz que entra e polo tanto a luminosidade da imaxe. Para observar aves precisamos duns prismáticos que teñan unha lente ampla que nos permite localizar e seguir o paxaros en voo con facilidade, o ideal son diámetros entre 40 e 50 sendo os máis comercializados 42 e 50.

ONDE OBSERVAR?

As áreas máis importantes de observación, con figuras de protección (zonas RAMSAR, parques naturais, Lugares de Importancia Comunitaria) son as que nos proporcionarían maior cantidade e diversidade de observacións pero talvez sexa mellor comezar en lugares máis próximos nos que existan esteiros ou nas beiras dos ríos ou incluso na propia vila ou cidade, precisamente con menor diversidade será máis fácil realizar as nosas propias identificacións e familiarizarnos coa observación para logo, pouco a pouco desprazarnos ás grandes reservas de avifauna onde, xa iniciados, poderemos desfrutar máis e mellor. Dous apuntes, non nos frustremos se non conseguimos identificar unha ou moitas especies, a habilidade para fixarse nos detalles de importancia sistemática e logralo adquírese co tempo; cando visitemos zonas de observación atoparémonos con outros afeccionados que se prestarán encantados a resolver as nosas dúbidas e nos achegarán información valiosa para mellorar na nosa actividade.

Benito Andrade González

Benito Andrade González

Profesor de Bioloxía

Son Benito Andrade, nacín en Salcedo, moi cerca de Pontevedra, no 59.

Cando terminei o bacharelato tiña decidido estudar Filoloxía Hispánica pero no último momento matriculeime en Bioloxía, coa ilusión de poder estudar o medio mariño.

Pero non, non era ese o meu camiño, acabei dando clases de Bioloxía en varios centros de Galicia, o último o IES Valle Inclán de Pontevedra.

Pero non perdín de vista o mar, como afección, como desfrute e como compromiso, na Asociación Pola Defensa da Ría, defendendo dentro das miñas posibilidades a saúde dos ecosistemas da Ría de Pontevedra.

Tamén quixen acercarme aos mares do pasado, estudando uns bichiños ben fermosos dos mares do Xurásico de bacía portuguesa desta época, anos recollendo e estudando braquiópodos mesozoicos fixeron que lles teña un grande cariño a estes amiguiños de pedra, unha compañía que quero seguir buscando.

O tempo é unha fera destrutiva que pasa case sempre moi rápido, pasan os meses, os cursos, os anos e chegou o momento de deixar de traballar no instituto.

Somos maiores dende logo pero agora libres para poder dedicarnos ás cousas que consideramos importantes, como este blogue de maiores e para maiores feito entre amigos xubiletas.

Recollida de plásticos

máis artigos

♥♥♥ síguenos ♥♥♥