
Uns días en Xapón por Sara Valenzuela Viz
Uns días en Xapón
Sara Valenzuela VizÉ moi difícil contar esta viaxe. Era unha viaxe planificada. Fomos cun grupo de amigos. Estamos afeitos a planificar viaxes pero ista foi unha viaxe diferente Vimos moitas cousas en moi pouco tempo e quero contarvos todo. Espero que o gocedes tanto coma nós.
En primeiro lugar, quero falar dos xaponeses. Xapón é coñecido pola súa hospitalidade e o seu carácter respectuoso, organizado e honesto. Isto reflíctese na súa vida cotiá. Vese tanto no transporte público como na rúa. Dan grazas por todo. O xesto de inclinar a cabeza ou a parte superior do torso é unha sinal de saúdo, reverencia, gratitude ou desculpas.
En Toquio, unha megalópole de máis de 30 millóns de habitantes, non hai lixos, non hai nin un só papel no chan. Non hai contedores de lixo para recoller residuos nas rúas. Despois duns días de viaxe por Xapón, dáste conta de que non tes onde deixar o teu lixo, tes que gardalo para poder tiralo no hotel, ou onde esteas. Só fan isto os xaponeses. Noutros países aos que viaxei, non o vin. Non é que limpen moito, non é necesario, é que non manchan. Os baños dos bares máis cutres están impecables.
Foi un país que me impresionou moito. É unha cuestión de raíces culturais. Está claro. Podería estar escribindo e falando de costumes xaponeses moito tempo, pero vou comezar a falarvos da propia viaxe.
Estivemos 9 días e vimos moito en tan poucos días. Visitamos grandes cidades e pequenas aldeas. Tratarei de resumir e ao mesmo tempo contar as nosas experiencias.
Vou comezar por Toquio. Estivemos tres noites. A metrópole máis poboada do mundo é a capital de Xapón. É famosa pola súa moda e zonas comerciais. Os barrios comerciais de moda de Harajuku e Shibuya, así como as tendas emblemáticas de luxo de Ginza.
A primeira visita que fixemos foi ao santuario Meiji, un santuario xintoísta dos anos 20 rodeado por un vasto bosque e dedicado ao emperador e emperatriz Meiji, Un bosque que abarca unha superficie de 700.000 m² (uns 175 acres) e contén 120.000 árbores de 365 especies diferentes. Esta árbores foron doadas pola xente de todo Xapón cando se construíu o santuario. O bosque é moi popular como zona de lecer e tranquilidade no centro de Toquio.O santuario foi destruído durante os bombardeos da II Guerra Mundial e tivo que ser reconstruído en 1958.




Sara Valenzuela Viz
Profesora de Historia
Nacín na parroquia de Santirso de Manduas, en Bandeira.
Aos nove anos mandáronme estudar a Santiago e alí pasei uns cantos anos da miña vida, xa que logo fixen Filosofía e letras e liciencieme en Xeografía-Historia.
Exercín de profesora percorrendo moitos centros educativos das catro provincias, penso que de aí vén o que me gusta viaxar.
Levo en Pontevedra 27 anos, nesta fermosa cidade coñecín a unha parte dos integrantes do blog devellabella, no IES Valle Inclán e tamén no Frei Martín Sarmiento. Con eles vivín moitas aventuras, dende a nosa dedicación común ao teatro a festas diversas relacionadas co noso traballo, e sempre me sentín en total confianza.
Levo xubilada dous anos e procuro aproveitalo ao máximo, sobre todo facendo viaxes.
Neste proxecto vou poñer o meu graniño de area, e espero que sexa do voso agrado
máis artigos
♥♥♥ síguenos ♥♥♥