CIDADE.

 Os pasos que dou resoan nunha rúa

que non leva a ningún lado,

nunha cidade que , á fin,

é o centro do labirinto.

 

Debía saber por Cavafis e Borges

que a cidade e mais eu somos

a mesma cousa, un azar ao pé

de ningures, lonxe, moi lonxe,

dos xogos infantís, do canto dos

paxaros, da rosa que unha man

arrincou da poliña dun arbusto

silvestre, onde enredabamos hai

demasiado tempo a saltar os perigos

dunha fochanca que reflectía o rostro

dun neno que empezaba a non ser eu.

Xaime Domínguez Toxo

Xaime Domínguez Toxo

Escritor

 Bueu,  11 de Novembro de 1955.

Licenciado en Filosofía e Ciencias da Educación.

Presidente do Ateneo de Pontevedra dende o ano 2007.

 Ten publicado na editorial Xerais o libro de relatos AS PALABRAS QUE MOVE O MAR, polo servizo de publicacións da Deputación de Pontevedra conxuntamente co artista Antón Sobral ten publicado o CADERNO DE MAR, na editorial Ancoradouro o libro de relatos PROTEXER O INVISIBLE, na editorial Laiovento o poemario A CASA SEN NÓS. Conta no seu haber con distintos relatos e poemas publicados en libros colectivos, revistas e xornais.

 Premios:

  •  Premio Primeiro Certame Literario “O xadrez faise palabra” da ONCE, Madrid, ano 2000, co relato Escuro é o rostro da memoria.
  • Accésit do Premio Modesto R. Figueiredo no 2002.
  • Primeiro premio do Certame de relatos do Concello de Paradela no 2002.
  • Primeiro premio do Certame Manuel Murguía de narracións breves no 2004.
  • Accésit do Premio Modesto R. Figueiredo no 2011, por Eco da afasia.
  • Accésit no Certame Manuel Murguía de narracións breves do ano 2011 polo relato Unha viaxe de inverno.

 Pedagogo e mestre especialista en Cegueira e Baixa Visión. Forma parte do Equipo de Intervención Pedagóxica en Cegueira, Baixa Visión e Orientación Escolar da O.N.C.E. na provincia de Pontevedra.

Historia de vida

Poema para unha revolución

máis artigos

♥♥♥ síguenos ♥♥♥