Pero cinguíndonos a este libro publicado por Urco Editora na súa colección Alcaian no 2014 diremos que é un libro que se le dunha tirada, deses que nos manteñen en suspenso, que desenvolven argumentos que nos fan remexer no asento, sobre todo porque o bo quefacer do autor ao poñer ao servizo dalgunhas  das súas historias os seus amplos coñecementos de bioloxía (algo que é unha constante na súa narrativa) insire nelas datos técnicos e científicos que converte en base de situacións posíbeis pero desacougantes, proporcionándolles ao mesmo tempo uns visos de realidade que supoñen un atractivo extra para o lector. Aínda que non todos presentan os preocupantes resultados de certos adiantos da ciencia, si que en todos se nos introduce nun ambiente escuro e inquietante que arrastra ao individuo cara unha fin funesta e inelutábel.

Son relatos “escuros” como os califica o propio Caride, termo recollido xa no título no que se recorre a un xogo de palabras que procede da amálgama entre flash-back (referencia temporal á antigüidade de máis dunha década da maioría dos relatos respecto á data de publicación do conxunto) e black que claramente remite á súa escuridade, dando como resultado FLASH-BLACK.

Algúns están ambientados nun futuro non moi distante, pero futuro á fin e ao cabo, con novidades tecnolóxicas que non nos resultan demasiado irracionais ou absurdas porque xa no presente se están observando claros indicios destas orientacións da ciencia e da tecnoloxía, son historias como O reinado dos ceos na que coñecemos o perigosos que poden resultar certos microchips, ou Virtualidaderealidade con consolas simuladoras de estimulación nun mundo apocalíptico. Son relatos que semellan advertir sobre os riscos que determinados avances poden supoñer, afectando de forma, ás veces irreversible, á existencia humana tal e como a coñecemos.  Mais tamén atopamos outro tipo de historias, algunhas ben poderían provir do material onírico p. ex. as que contan Camiño longo ou Descontinuidade ou mesmo As formas gastadas dos soños, relato no que a existencia rutineira convértese nun desencadeante fatídico, outras afrontan os propios pesadelos dos escritores ante a rebelión dos seus personaxes, ou a durísima Foto-Shok  na que se nos amosa o terrible labor  dos fotoxornalistas de guerra levado ao extremo, etc., etc.

En definitiva o lector vese inmerso nun mundo que incita á reflexión, si, son relatos fantásticos pero, como toda fantasía, ten unha conexión coa realidade e é esa conexión, iso que entra dentro do eido do posible aínda que improbable, o que nos desacouga porque, como tamén indica o autor nas súas explicacións finais:

“ o fantástico é sinxelamente unha forma alternativa da realidade que en determinados casos ou circunstancias se manifesta. Non é algo paralelo ao cotián, non algo por riba nin por debaixo, senón algo tanxente ou interconectado co real, como un fluído que enche os poros da realidade e enchoupa as partículas sólidas do comunmente admitido como real e verdadeiro”

Esta nosa recomendación de hoxe non vai destinada unicamente aos amantes da narrativa fantástica, aínda que seguramente será neles onde atopará os lectores máis entusiastas, vai destinada a calquera tipo de lector, aos amantes da boa literatura, porque de seguro que non se van sentir decepcionados se deciden internarse nas páxinas de cada unha das historias de Flash-black.

Boa lectura!

Charo Valcárcel (abril2022)