Cando tiña 15 anos e estando nas Calasancias ofrecéronnos unha actividade nova, o baloncesto e así foi como coñecín a Juan, o noso adestrador, daquela época aínda conservo amizades e tamén rivais, que o foron só na cancha, o típico Calasancias, Doroteas, guerra a morte. A nosa historia de vida hoxe é a de:
Juan Manuel Mejuto Pérez naceu en Santiago de Compostela, nas Casas Reais nº 42, o 8 de maio de 1946, fillo de Manuel Mejuto Larrauri de Santiago e María del Carmen Pérez Martín natural de Melilla.
Seu avó Juan Mejuto Tomé foi xerente da ferretería Buján, en Santiago, de profesión era avogado, a súa avoa paterna era vasca. Seus avós maternos, malagueños.
Seus pais coñecéronse en Melilla, casaron e establecéronse en Santiago, foron 4 irmáns, dúas mulleres e dous homes, a maior Mari Carmen foi profesora de francés en A Xunqueira 1 de Pontevedra.
Juan, Escuela Inmaculada, Santiago.1957
De pequeno estudou na Inmaculada, de Santiago, estivo cinco anos, dende os 8 ata os 13 anos, logo fixo o bacharelato en La Salle.
Cando tiña 10 anos seus pais marcharon para Vigo a traballar e levaron aos fillos máis pequenos, Mari Carmen e Juan quedaron en Santiago cunha tía.
A sua materia favorita sempre foi a literatura, pero o profesor que mais lle gustaba era o de Matemáticas, o irmán Lorenzo.
Con 13 anos empezou a facer deporte, fútbol, baloncesto e xadrez, no colexio La Salle participaba nos xogos escolares e os de San Fernando do campionato da OJE, deixou o fútbol porque xogaban en Vistalegre e cando chovía o barro chegáballe ata os xeonllos.
Trasladouse toda a familia a Pontevedra e fixo o PREU no Instituto de Pontevedra, naquela época en Pontevedra non había equipo de baloncesto federado.
Con 18 anos empezou a traballar en ENCE de delineante.
Colexio Lasalle 1962 Juan co balón
Colexio La Salle 1963. Juan co balón
No verán atopouse con Fis e compañía no Vergel xogando partidiños de baloncesto, e decidiron falar co directivo do Teucro, Germán de la Iglesia, para facer un equipo federado de baloncesto e conseguiron o apoio.
En 1964 naceu o Teucro de baloncesto e en marzo do 65 comezou traballar. Xogou no Teucro dous anos en 2ª división nacional e outros dous en liga provincial ata os 21 anos, desfíxose o Teucro de maiores e fichou polo Ademar de Vigo. Marchou a mili a Alcalá de Henares e quedou no CIR de instrutor coa compensación de traballar cada dous meses e tiña un de permiso que viña a Pontevedra e traballaba na fábrica .
Teucro de Baloncesto 1964. Julio Vilas,Candendo, Rocafort,Touza, Fis. Agachados: Molas, Juan Mejuto, Enrique Mejuto e Pucho
Estando na mili mercou a sua primeira máquina de fotos, unha instamatic de kodak, custoulle 200 pesetas, e dedicábase a fotografar todo, nunha desas mudanzas que fixo de casa tirou con todas as fotos vellas desa época.
Antes de ir a mili empezara a adestrar xuvenís e fixeron un equipo de baloncesto no Teucro
Na mili en Alcalá de Henares
Teucro Xuvenil, 1971
Arriba: Juan, Coté de la Riega, Martín Arce, Carlos, Genaro, Domingo Costas. Abaixo: Jaime Dobarro, Pedro Martín, Pichi Dapena, Manolo Ferrer e Luis
Coñeceu a Maribel, súa muller, no ano 1964, nos asaltos do Teucro, estiveron 7 anos de mozos e casaron no ano 1971.
“Estando na mili mercou a sua primeira máquina de fotos, unha instamatic de kodak, custoulle 200 pesetas.”
Cando volveu da mili incorporouse á fábrica e seguiu adestrando os xuvenís, explícame que o baloncesto de infantís e xuvenís, nesa época en España era manexado por:
- A OJE no que estaba Fis e
- O Hesperia que dependía da Federación no que estaba el.
1973 Eurobasket Barcelona, con Torrado
1975 ENCE
No ano 1976 empezou a adestrar as Calasancias, aí foi onde o coñecín, estivo dous ou tres anos ata que formou un equipo federado chamado Trisca; adestraban 1 dia a semana unha hora, no pavillón municipal, pregúntolle que se lembra daquela época e dime que fun a primeira xogadora que tirei en suspensión, a mellor xogadora que tivo foi Begoña Arias, viña do cisne e tiña moi boa base.
Adestrou ao Cisne e ao Pontesa de rapaces (3º división) no 1977
Calasancias 1975. Arriba, Elda Besada, Montse Jaudenes, Meli Escudero, Juan, Marien e Begoña Gómez, Pachi,. Abaixo Yolanda, Belen, Isabel Lozano, Esmeralda, Ana Santos, Mari Carmen Grobas.
Calasancias 1975. Arriba Begoña Gómez,Montse Jaudenes, Pachi, Marien Gómez. Abaixo Ana Santos, Isabel Lozano, Yolanda e Belen
1976 Tronco Club. Arriba: Pichi Dapena, Carlos Cons, Domingo Costas, Alvaro Dobarro, J.M.Seoane,Abaixo: Jaime Dobarro, J.Carballa, Guillermo Busto, J.L.Ramos, Juan Mejuto.
Calasancias 1977 Arriba Begoña Gómez, Montse Jaudenes, Meli Escudero, Marien Gomez, Elda Besada, Maria Ameijeiras e Juan cos fillos. Abaixo Elena, Belen, Esmeralda, Ana Santos,Agrasar e Inocencia
Aínda que o baloncesto sempre foi a súa paixón, tivo que deixalo aos 43 anos por mor dunha embolia pulmonar, pasando de practicante a afeccionado, agora dedícase a pasear.
Ten dos fillos, Juan e Belén e tres netos Laura, Daniel e Sergio. Xubilouse no 2005 e goza indo aos partidos do RC Celta de Vigo do que é socio, e as veces vai a ver o Obradoiro.
Non ten tempo a aburrirse aínda que a pandeima fixo que non puidera saír tanto, agora retoma pouco a pouco a actividade fotográfica.
Calasancias 1978. Arriba,Anabel, Elda Besada,María Ameijeiras,Montse Jaudenes,Marien Gómez, Elena e Juan, Abaixo Silvia, Begoña Gómez, Belen, Nieves e Meli Escudero
Trisca-Celulosas 1979. Arriba Juan, Ana Garrido,Silvia, María Ameijeiras, Elda Besada, Begoña Gómez e Meli Escudero . Abaixo: Elena,Montse Jaudenes, Marien Gómez, Belen e Escudero
1978 Pontesa 3ª división Nacional.Arriba: Pazos, Fernando, Gerardo, Domingo, Juan, M.Benito, R.Carbó, F.Abilleira, Abaixo: Reguera, F.Blanco, Pires, Rosales, Salgado, Dapena
Trisca 1980 Martín, Elda Besada, María Ameijeiras, Meli Escudero, Begoña Gómez, Rosa Magdalena,M.J.Sabater e Juan. Abaixo Elena, Aurita Peleteiro ,Begoña Arias, Escudero, Marga Orcajo
De regalo de noivos tivo unha cámara de fotos, recoñece que foi Curro Volta o que lle meteu o gusanillo no corpo con iso da fotografía, logo comprou unha mellor e xa fixo máis dunha exposición, lembra unha no liceo casino sobre as camelias no ano 2014, e outras en Boiro, e na Pobra do Caramiñal…
Foi moi viaxeiro sobre todo a partires da xubilación, gustoulle moito a Rioja, Pais Vasco, Navarra, Castela e León, as illas, e un namorado de Portugal e dos portugueses, o país recorreuno por toda a costa varias veces. É dos que opina que primeiro hai que coñecer España antes de saír ao estranxeiro.
Trisca-1981.
Trisca sénior 1981: Maite Méndez,Alonso, Juan, María Lareo, Begoña Gómez. Abaixo: Montse Jaudenes, Romina, Belén, X, María, Pili
Trisca-1981. Arriba Juan, Elda Besada María Ameijeiras, Rosa Magdalena, Mª José Sabater e Begoña Gómez Abaixo: Elena,Pilar,Begoña Arias,Marisa Blanco e Escudero
Trisca xuvenil 1988. Arriba: Juan, Nacho Azuara, Jaime, Paco Plaza, Rafa, J.Millón, Chete Corrochano. Abaixo: Moncho, Bruno, Raúl, J.Cumbraos, Juan Mejuto Jr, Lino
Tiña a espiña cravada de coñecer París, desde que a súa tía lle daba clases de francés, a os dez años, pero fíxoo, esa viaxe, cando se xubilou, e logo recuncou.
Como recuncho favorito ten calquera das catro prazas de Santiago que rodean a Catedral, o Obradoiro, a Quintana, Pratarías ou Azabachería, é santiagués por os catro costados.
Gústanlle as películas que teñan credibilidade, e algunhas como El golpe, la lista de Schindler o a serie el padrino, é capaz de velas varias veces, cando aparecen pola TV.
Juan tamén: Foi delegado da Federación Española de baloncesto en Pontevedra, e ademais dos calendarios das competicións fixo durante 15 anos as crónicas deportivas para o diario de Pontevedra, con a sinatura Basket.
Organizou cursos para árbitros e adestradores de baloncesto
Exposición de fotos no Liceo Casino de Pontevedra e en Boiro 2014.
Fíxome moita ilusión coñecer un pouco máis polo miúdo a historia de vida de Juan do que gardo moi boas lembranzas, a súa xenerosidade e paciencia con nós na cancha, a perseveranza e bo humor sempre, moitas grazas Juan por amosarme un pouquiño máis de ti.
Ana Santos Solla
Profesora de E.F.
Son Ana Santos, nacín en Pontevedra no ano 1960, a miña infancia estivo moi ligada a Santa María de Xeve, a terra da miña nai, son a terceira de 8 irmáns, a maior das mozas, a máis vella como me dicían de pequena. Sempre me gustou o deporte e estudei INEF en Madrid, estiven 34 anos no IES Valle Inclán impartindo Educación Física alí foi onde coñecín ao resto dos meus compañeiros que agora me acompañan neste proxecto. Decidín xubilarme para dar un novo rumbo á miña vida e levar a cabo este tipo de iniciativas como @devellabella ue pretende que o envellecemento activo convértase en embelecemento persoal e poder achegar a miña experiencia nesta etapa da vida.
Nós os maiores aínda temos moita guerra que dar, espero que este blogue motívevos a querer colaborar connosco.
máis artigos
♥♥♥ síguenos ♥♥♥