Éste é o inicio do longuísimo poema de Ramón Cabanillas “A traxedia das follas” que versa sobre o Outono. Pertence ao seu libro Da terra asoballada.
A traxedia das follas
Son os días de outono
Son os días
en que caen desfeitas, sin arume,
as derradeiras rosas.
En bandadas,
sobre o mar, aléxanse, chilando,
cara ás terras do Sol, as anduriñas.
O chan escuro; brétemas nos vales.
De curuto, a tombos, rodan
as apromadas nubes de tromenta.
i os bruxos estorninos, enloitados,
raian nas néboas bramcas, abafantes,
os misteriosos circos dos conxuros
O Outono por Manuel Hermida
O Outono por Elena Abad
O Outono por Abel Borrajo
máis artigos
♥♥♥ síguenos ♥♥♥