Estamos inmersos nunha sociedade na que a miúdo se confunde o amor coa paixón.

As relacións afectivas poden producir espellismos en torno aos nosos sentimentos, y estes cos seus desenfoques ou desencontros  poden chegar a enredarnos a alma.

É probable que noutras épocas acontecera o mesmo, noutras circunstancias, por outros motivos e con outras consecuencias, pero tamén con idéntica intensidade e ímpeto que na nosa.

Coa aparición das redes sociais os lazos interpersoais deron un xiro significativo, de forma que hoxe aparentemente temos moitos mais amigos e coñecemos moita mais xente da que nunca puidemos imaxinar.

Co tempo van xurdindo as dúbidas e as incertezas acerca da veracidade ou/e a calidade das devanditas interactuacions, pois nunca como na actualidade tivemos a oportunidade de crear un perfil IDEAL, á medida do noso ego e das nosas ambicións… e TAMÉN á das alleas, o que pode chegar a confundir porque, como dicía Wendy Guerra, “a realidade é so unha aresta do que vemos”.

Desexo poliedrico

Con estas reflexións, van xurdindo trazos, formas e cores, que a través dun prisma poliédrico intentan plasmar ese mundo confuso e nebuloso dos desexos, que aspiran a someternos e a escravizarnos coa promesa dunha felicidade improbable.

 “A verdade de toda paixón precisa de certo finximento para poder sobrevivir“.

Joseph Conrad

Agustín Pousseu Loira

Agustín Pousseu Loira

Arquitecto

Agustín Pousseu Loira. Nace en Río Grande do Sul, Brasil en 1958. Fillo de emigrantes galegos. Arquitecto pola E.T.S.A de A Coruña.

Dende moi novo mostra paixón pola pintura e compaxina esa arte coa profesión  de arquitecto.

Recibiu o 1º  premio do concurso nacional Ferrogrés-Arquitectura 1995 pola obra do Pavillón Polideportivo de Bueu. Accésit Premio 25 anos, convocado polo colexio Oficial de Arquitectos na súa delegación de Pontevedra.

Na pintura e na escultura ten unha longa traxectoria en exposicións individuais e colectivas.

Tamén ten obra literaria inédita “En procura da verdade”, “Cousas de mente preñada”, “Kroatopía e o poemario “Poesía de corto metraje”.

Ten publicado un relato ilustrado coa súa propia obra: “El bosque de Acivro”.

O seu traballo plástico é amplio e abrangue obras de linóleo, plumas a tinta chinesa, pinturas ao óleo e acrílicas, etc. Na escultura ten traballos esculpidos en madeira, en terracota e esculturas de bronce.

Na actualidade está a levar a sua obra plástica á xoería en prata, ouro e resina.

Miña ruliña

máis artigos

♥♥♥ síguenos ♥♥♥